Ενα αδειο δωματιο, πνιγμενο μεσα στον καπνο.. Αδειο δωματιο και σε μια γωνια εγω.. Δεν υπαρχει κανεις..Δεν υπαρχει τιποτα..Δεν υπαρχω ουτε εγω τελικα..Ταξιδευω.. Απλα ταξιδευω.. Στα μονοπατια που μονη μου φτιαχνω.. Κανεις δεν ακολουθει.. Κανεις δεν ερχεται να δει πως ειναι εδω..Εδω στα μερη του μυαλου μου.. Στα παραμυθια μου.. Ονειρο ηταν και περασε λεω στον εαυτο μου.. Ονειρο που εσβησε.. Χανομαι, χανεσαι.. Και απλα μια μελωδια μας φερνει λιγο πιο κοντα.. Δυο στιχοι κοβουν τις αποστασεις...Και το χθες χανεται και αυτο.. Το αυριο ειναι διπλα μου..Μου δειχνει το δρομο και παλι χανεται και αυτο.. Τιποτα δεν υπαρχει...Χαραζω γραμμες και ονειρευομαι πως αυτες ειναι γραμμες της ζωης.. Απο την μια εγω..Και στις αλλες αυτοι που φευγουν..Φευγουν..ισως συναντιθηκαμε ..Μα ηταν ενα σημειο μονο ... Μετα ευθεια....Και αλλα σημεια... Αυτοι που θα ερθουν και με τη σειρα τους θα ξαναφυγουν.. Τιποτα δεν υπαρχει...Μια μελωδια μονο..Μονο αυτη...Εμεινε να μου κανει παρεα εκει που θα επρεπε να υπαρχω..Μα μενει και αυτη μονη εκεινες τις στιγμες που εγω χανομαι.. Παραμυθακια ... Πες μου παραμυθακια να ξεχασω τα ονειρα μου..Μονο αυτο... Καληνυχτα...