Ασε με να κοιμαμαι στην αγκαλια σου... Και ασε την μουσικη να παιζει..Μου αρεσει να ακουω αυτη τη μελωδια...Την αποτυπωνω στο μυαλο σαν αγκαλια.. Και τις ωρες που μονη μου ξαπλωνω ακουω αυτη τη μελωδια και εισαι και εσυ εκει... Εκει να μου ψιθυριζεις τους στιχους.. Και ετσι περναει πιο γρηγορα το βραδυ.. Και ετσι γινεται πιο ελαφρια η μοναξια μου... Μην μου λες αλλα λογια... Μην μου πεις αλλες κουβεντες..Φτανει...Απλα να μου λες τους στιχους εκεινους.. Τραγουδα ΄μου την μελωδια... Αγκαλιασε με ..Και κανε μου παρεα μεχρι να κοιμηθω.. Μην με αφηνεις μονη μου.. Δεν θελω να ειμαι μονη μου.. Δεν μου αρεσει να ειμαι μονη μου...Μια μελωδια... Τι γλυκο να εχεις μια αγκαλια...Τα ονειρα γινονται πιο ομορφα...

Ενα αδειο δωματιο, πνιγμενο μεσα στον καπνο.. Αδειο δωματιο και σε μια γωνια εγω.. Δεν υπαρχει κανεις..Δεν υπαρχει τιποτα..Δεν υπαρχω ουτε εγω τελικα..Ταξιδευω.. Απλα ταξιδευω.. Στα μονοπατια που μονη μου φτιαχνω.. Κανεις δεν ακολουθει.. Κανεις δεν ερχεται να δει πως ειναι εδω..Εδω στα μερη του μυαλου μου.. Στα παραμυθια μου.. Ονειρο ηταν και περασε λεω στον εαυτο μου.. Ονειρο που εσβησε.. Χανομαι, χανεσαι.. Και απλα μια μελωδια μας φερνει λιγο πιο κοντα.. Δυο στιχοι κοβουν τις αποστασεις...Και το χθες χανεται και αυτο.. Το αυριο ειναι διπλα μου..Μου δειχνει το δρομο και παλι χανεται και αυτο.. Τιποτα δεν υπαρχει...Χαραζω γραμμες και ονειρευομαι πως αυτες ειναι γραμμες της ζωης.. Απο την μια εγω..Και στις αλλες αυτοι που φευγουν..Φευγουν..ισως συναντιθηκαμε ..Μα ηταν ενα σημειο μονο ... Μετα ευθεια....Και αλλα σημεια... Αυτοι που θα ερθουν και με τη σειρα τους θα ξαναφυγουν.. Τιποτα δεν υπαρχει...Μια μελωδια μονο..Μονο αυτη...Εμεινε να μου κανει παρεα εκει που θα επρεπε να υπαρχω..Μα μενει και αυτη μονη εκεινες τις στιγμες που εγω χανομαι.. Παραμυθακια ... Πες μου παραμυθακια να ξεχασω τα ονειρα μου..Μονο αυτο... Καληνυχτα...

Τρεμω καρδια μου, τρεμω αποψε καθως η νυχτα περνα...Νιωθω να χανω την αναπνοη μου και το οξυγονο μου ξαφνικα μου φαινεται λιγο...Μια ζαλη.. .. Φοβασαι ? Εγω οχι... Δεν φοβηθηκα..Δεν φοβαμαι...Μα ειναι ομως κατι βραδια...Που , να.... Η μοναξια ειναι βαρια... Και νιωθω να με πνιγει... Μα παταω γκαζι και αφηνω πισω τον πονο και τον φοβο... Νεα μου ζωη..Νεα μου αγαπη...Νεε μου εαυτε..ΧΑΜΟΓΕΛΑ! Ανοιξε το παραθυρο και παρε το οξυγονο που ζητας!

Ονειρακι μου γλυκο, γλυκο μου ονειρακι,
αποψε σαν η νυχτα 'ρθει σου στελνω ενα φιλακι
και σαν σκια θα σε ακουμπησει καθως εσυ κοιμασαι
μην τυχει και ξυπνησεις αφου το σκοταδι ξερω πως φοβασαι.......