Σάββατο, Ιουνίου 07, 2008

Μια αγκαλια για να κουρνιαζω οταν ολα γυρω μου μοιαζουν εφιαλτη. Μια αγκαλια να ξερω πως θα μπορουσες να μου χαριζες. Μα δεν εισαι εδω.. δεν μπορεις να μου χαρισεις ουτε ενα σ'αγαπω.. δεν μπορεις να μου χαρισεις τιποτα.. Ουτε λιγο χρονο απο τη ζωη σου δε μπορεις να μου χαρισεις...Μα εγω ακομα σε σκεφτομαι να με κρατας αγκαλια και να με φιλας γλυκα. Σκεφτομαι πως καποτε υπηρχες διπλα μου... Τωρα υπαρχεις στο μυαλο μου... Στην καρδια μου...Εστω και ετσι ομως εγω βρισκω τη δυναμη να ζησω σε οτι εσυ αφησες πισω.. Σε οτι εσυ με ενα 'δεν θα σε ξεχασω ποτε΄ αφησες να χαθει στα σκοταδια του χρονου.. του χρονου που περναει.. Εστω και ετσι εγω θα συνεχιζω να σε κρατω κοντα μου οπως εγω μπορω να κανω χωρις να σε ενοχλω... δεν σου ειχα επιβαλλει να με αγαπας... εσυ μου το υποσχεθηκες..
δεν μου ειχες επιβαλλει να σε αγαπω... εγω στο υποσχεθηκα.. εγω κραταω την υποσχεση μου.. εσυ κρατας απλα τα λογια για σενα.... εγω θα μεινω εδω για σενα.. Μια μαυρη οθονη μοιαζει τωρα η αγαπη μας.. Μα αρκει που καποτε εκει η αγαπη αυτη πηρε το μεγαλυτερο βραβειο...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ελένη μου πολύ ωραία δουλειά..!!
love you..!!!'
M+D+E= bf4e